تحلیل تجربی پارامترهای موثر بر سوراخکاری اصطکاکی ورق فولادی aisi1070

سوراخکاری اصطکاکی یکی از روش های غیر مرسوم ایجاد سوراخ می باشد. این فرآیند در سوراخکاری ورق ها و پروفیل های جدار نازک در صنایع مختلف کاربرد دارد. دراین روش سوراخکاری، ابزار دارای شکل مخروطی و بدون لبه برنده است و حرارت ایجاد شده بر اثر اصطکاک بین ابزار و قطعه کار، برای نرم کردن، نفوذ به قطعه کار و ایجاد بوش استفاده می شود. در سوراخکاری اصطکاکی هیچ گونه براده ای تشکیل نمی شود. در پایان نامه حاضر، تأثیر تغییر دمای قطعه کار، سرعت دورانی و نرخ پیشروی ابزار بر روی طول و زبری سطح بوش ایجاد شده در سوراخکاری اصطکاکی ورق فولادی بررسی شده است. برای بررسی تجربی تأثیر پارامترها از روش طراحی آزمایش ها و نرم افزار design expert استفاده شده است. قطعه کار استفاده شده ورق فولادی aisi 1070 باضخامت 5/1 میلی متر است که کاربرد فراوانی در صنعت دارد. پس از انجام آزمایش ها به ارائه نتایج و تحلیل آماری داده های استخراج شده از آزمایشات عملی پرداخته شده است؛ در ادامه بهینه سازی همزمان پاسخ های خروجی(زبری سطح و طول بوش) به کمک نرم افزار انجام شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین نرخ پیشروی و طول بوش ایجاد شده رابطه عکس وجود دارد. در واقع با افزایش نرخ پیشروی و ثابت نگه داشتن سایر شرایط آزمایش طول بوش کاهش می یابد. همچنین نتایج نشان می دهد که افزایش دما سبب کاهش طول بوش می شود و افزایش سرعت دورانی و دمای قطعه کار، زبری سطح سوراخ ایجاد شده را کاهش می دهد. نتایج بهینه سازی همزمان ، استفاده از نرخ پیشروی کمتر(216 میلی متر بر دقیقه) و سرعت دورانی بیشتر(4500 دور بر دقیقه) در دماهای نزدیک به دمای محیط ("?" 28) را پیشنهاد می دهد. برای تایید نتایج، آزمایشات صحه سنجی انجام داده شد. آزمایشات صحه سنجی حداکثر خطای 10 درصد برای پیش بینی طول بوش و حداکثر خطای 14 درصد برای پیش بینی زبری سطح را نشان می دهد.